ZADZWOŃ DO NAS I UMÓW SIĘ NA WIZYTĘ 502 751 669
Ból łokcia to powszechna dolegliwość, która może dotyczyć osób w różnym wieku i wynikać z wielu przyczyn, takich jak urazy, przeciążenia czy choroby stawów. Objawia się dyskomfortem lub ograniczeniem ruchu, co utrudnia codzienne czynności i obniża jakość życia. Zrozumienie przyczyn bólu oraz odpowiednie leczenie są kluczowe dla skutecznego przywrócenia sprawności.
Łokieć golfisty
Łokieć golfisty, czyli entezopatia nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej, to schorzenie dotyczące przeciążeniowego uszkodzenia przyczepów mięśni zginaczy nadgarstka, zlokalizowanych po przyśrodkowej stronie stawu łokciowego. Objawia się bólem, tkliwością oraz osłabieniem siły chwytu, szczególnie podczas ruchów zginania nadgarstka lub chwytania przedmiotów. Dolegliwość ta rozwija się stopniowo, najczęściej w wyniku powtarzalnych przeciążeń – nie tylko u golfistów, ale także u osób wykonujących prace manualne. Leczenie obejmuje odpoczynek, fizjoterapię, ćwiczenia ekscentryczne, a w razie potrzeby farmakoterapię lub iniekcje.
Łokieć tenisisty, czyli entezopatia nadkłykcia bocznego kości ramiennej, to schorzenie przeciążeniowe dotyczące przyczepów mięśni prostowników nadgarstka. Choć nazwa sugeruje związek ze sportem, dolegliwość ta częściej występuje u osób wykonujących powtarzalne ruchy nadgarstka i przedramienia – np. przy pracy przy komputerze, skręcaniu narzędzi czy noszeniu ciężarów. Ból zlokalizowany jest po bocznej stronie łokcia i może promieniować wzdłuż przedramienia. Objawy nasilają się przy ruchach chwytania, podnoszenia czy obracania przedmiotów. Leczenie opiera się na ograniczeniu przeciążeń, fizjoterapii, ćwiczeniach ekscentry
Zespół rowka nerwu łokciowego to schorzenie polegające na przewlekłym ucisku lub podrażnieniu nerwu łokciowego w jego anatomicznym przebiegu w rowku za nadkłykciem przyśrodkowym kości ramiennej. Jest to drugi najczęściej występujący zespół uciskowy nerwu w obrębie kończyny górnej, zaraz po zespole cieśni nadgarstka. Objawia się drętwieniem i mrowieniem palca małego oraz części palca serdecznego, a także osłabieniem siły chwytu i precyzji ruchów dłoni. W zaawansowanych przypadkach może dojść do zaniku mięśni wewnętrznych ręki. Leczenie obejmuje fizjoterapię, unikanie ucisku na nerw, a w cięższych przypadkach – zabieg chirurgiczny.