ZADZWOŃ DO NAS I UMÓW SIĘ NA WIZYTĘ 502 751 669
Kciuk narciarza to potoczna nazwa urazu więzadła pobocznego łokciowego kciuka, najczęściej powstającego w wyniku nagłego odgięcia kciuka na zewnątrz. Choć uraz kojarzony jest głównie z narciarstwem – gdy kciuk zostaje odciągnięty przez pasek kijków – może wystąpić również u bramkarzy, siatkarzy czy osób uprawiających inne sporty z intensywną pracą dłoni. Objawy obejmują ból po przyśrodkowej stronie stawu śródręczno-paliczkowego kciuka, obrzęk, niestabilność oraz osłabienie chwytu. Leczenie zależy od stopnia uszkodzenia – w przypadku częściowego naderwania stosuje się unieruchomienie i fizjoterapię, natomiast przy całkowitym zerwaniu więzadła konieczna może być interwencja chirurgiczna. Wczesna diagnoza i odpowiednia terapia są kluczowe dla zachowania pełnej sprawności kciuka.
Zespół cieśni nadgarstka
Zespół cieśni nadgarstka (ZCN) to schorzenie wynikające z przewlekłego ucisku nerwu pośrodkowego w obrębie kanału nadgarstka. Objawia się drętwieniem, mrowieniem oraz bólem w obrębie kciuka, palca wskazującego, środkowego i połowy serdecznego – najczęściej w ręce dominującej. Dolegliwości nasilają się podczas pracy manualnej, w nocy oraz przy długotrwałym zginaniu nadgarstka. Przyczyną może być nie tylko przeciążenie, ale również urazy, choroby zapalne (np. reumatoidalne zapalenie stawów), obrzęki, zmiany hormonalne czy cukrzyca. Leczenie zależy od stopnia zaawansowania i obejmuje fizjoterapię, ortezy, farmakoterapię, a w cięższych przypadkach – leczenie operacyjne polegające na odbarczeniu nerwu.
Uszkodzenie nerwu pośrodkowego to zaburzenie funkcji jednego z głównych nerwów kończyny górnej, przebiegającego od splotu ramiennego przez ramię, przedramię aż do ręki. Nerw ten odpowiada za unerwienie części mięśni zginaczy przedramienia oraz czucie w bocznej części dłoni – w tym kciuka, palca wskazującego, środkowego i połowy serdecznego. Uszkodzenie może mieć charakter urazowy (np. przecięcie, złamanie kości), kompresyjny (np. zespół cieśni nadgarstka), zapalny lub niedokrwienny. Objawy obejmują ból, mrowienie, drętwienie, osłabienie siły mięśniowej oraz trudności w wykonywaniu precyzyjnych ruchów ręki. Leczenie zależy od przyczyny i może obejmować fizjoterapię, farmakoterapię, unieruchomienie, a w niektórych przypadkach – leczenie operacyjne. Wczesna diagnoza zwiększa szanse na odzyskanie pełnej sprawności.
Skręcenie nadgarstka to częsty uraz, polegający na uszkodzeniu więzadeł stabilizujących stawy nadgarstka, najczęściej na skutek gwałtownego zgięcia lub wygięcia dłoni – np. podczas upadku na wyprostowaną rękę. Do urazu dochodzi najczęściej u osób aktywnych fizycznie oraz u seniorów w wyniku potknięć czy poślizgnięć. Objawy to ból, obrzęk, ograniczenie ruchomości oraz czasem krwiak. Uszkodzenia mogą obejmować naciągnięcie, częściowe naderwanie lub całkowite zerwanie więzadeł – najczęściej dotyczy to więzadła promieniowo-nadgarstkowego lub międzykostnego. Leczenie zależy od stopnia urazu i obejmuje unieruchomienie, chłodzenie, fizjoterapię, a w cięższych przypadkach – interwencję chirurgiczną. Wczesna rehabilitacja jest kluczowa dla przywrócenia pełnej sprawności nadgarstka.
Kość łódeczkowata to największa kość szeregu bliższego nadgarstka i zarazem najczęściej łamana spośród wszystkich kości tej okolicy – odpowiada za około 70% złamań w obrębie nadgarstka. Do urazu dochodzi najczęściej podczas upadku na wyprostowaną (grzbietowo zgiętą) rękę, co skutkuje podparciem się dłonią. Objawy to ból w okolicy tzw. tabakierki anatomicznej, obrzęk, ograniczenie ruchu i bolesność przy nacisku. Z uwagi na słabe unaczynienie tej kości istnieje ryzyko powikłań, takich jak opóźniony zrost lub martwica jałowa. Leczenie zależy od lokalizacji i stopnia przemieszczenia – może być zachowawcze (unieruchomienie na kilka tygodni) lub operacyjne. Kluczowa jest szybka diagnostyka (czasem konieczne RTG w kilku projekcjach lub rezonans) i odpowiednia rehabilitacja.
